‘Palliatieve zorg is een belangrijk onderdeel van de oncologische vervolgopleiding. Dat leer je nu in het ziekenhuis terwijl die zorg ook vaak thuis wordt gegeven.’ Wijk- en oncologisch verpleegkundige Laura Hoyer van Marente Thuiszorg in Noordwijkerhout ziet kansen voor zowel verpleegkundigen als patiënten. Omdat een steeds groter deel van de zorg voor mensen met kanker thuis plaats vindt, voelt Hoyer veel voor een flexibele oncologische specialisatie waarin een deel van het leren ook in de wijk kan. ‘De eerste proeven met het thuis geven van immuuntherapie en chemo lopen al. Nu worden daarvoor speciale verpleegkundigen ingezet. Het zou voor patiënten heel fijn zijn als de in oncologie gespecialiseerde wijkverpleegkundige die kuren ook kan geven.’
Veel cliënten met kanker
Verpleegkundigen in de wijk besteden veel van hun werktijd aan de zorg voor cliënten met kanker. Dat geldt ook voor Hoyer. Ze is verantwoordelijk voor indicatiestellingen en continuïteitsgesprekken en die zijn vaak kankergerelateerd. De zorgzwaarte in de thuiszorg neemt de komende jaren toe, zo verwacht Hoyer en ook dat maakt dat gespecialiseerde verpleegkundigen met wijkervaring hard nodig zullen zijn.
Hoyer kan zo een aantal collega’s bedenken die best graag ‘de onco’ zouden doen maar ook in de wijk willen blijven werken. Zij specialiseren zich nu niet omdat een terugkeer naar leren in het ziekenhuis voor hen niet aantrekkelijk is of ze specialiseren zich wel en verlaten daarmee vaak de thuiszorg. ‘Stel je voor dat een wijkverpleegkundige een aantal beroepsactiviteiten (EPA’s: entrustable professional activities) behaalt zoals het toedienen van chemo- of immuuntherapie, dan kun je deze zorg in de wijk gaan uitvoeren. Daarnaast kunnen beroepsactiviteiten als het organiseren van ketenzorg, indiceren en het verlenen van palliatieve zorg in de thuiszorg geleerd en toegepast gaan worden. Een mooie aanvulling op het vak! Daarmee behoud je verpleegkundigen voor de wijk en voeg je belangrijke kennis en kunde toe aan de wijkteams.’
Netwerk zorgverleners
‘Hoe ervaren en gespecialiseerd je als verpleegkundige ook bent, het inwerken in de thuiszorg kost een ziekenhuisverpleegkundige tijd. Laura Hoyer ervaarde dat zelf toen ze in 2013 de overstap maakte na jarenlang in Amsterdamse ziekenhuizen te hebben gewerkt. ‘Toen ik in het ziekenhuis werkte had ik eigenlijk geen idee. Nu weet ik dat je als wijkverpleegkundige breed inzetbaar bent en echt onderdeel uitmaakt van het hele netwerk aan zorgverleners om patiënten heen. Je organiseert, coördineert en regisseert. En wat ik hoopte toen ik het ziekenhuis verliet bleek waar: ik heb meer tijd voor die zo heel belangrijke psychosociale begeleiding van cliënten.’ Hoyer werkt sinds de zomer van 2019 in CZO Flex Level mee aan de ontwikkeling van de EPA’s voor de langdurige zorg.
Bron: Dit artikel is geschreven en gepubliceerd door CZO Flexlevel
